24 Kasım 2012 Cumartesi

...sözcüklerin bilinci, damıtıldıkları yürekten gelir...


“Günce tutmak beni yatıştırıyor”, diyor, elias canetti “sözcüklerin bilinci” kitabında…
Hemfikir olmamak mümkün mü? 
Bir şekilde söyleyemediklerini, kimseyle paylaşamadıklarını paylaşıyor insan güncesinde…Tuhaf aslında. Kimseyle değil, kendini kendinle paylaşıyorsun! Ama öte yandan da yaşanmışlıkları bir anlamda unutulmaktan, yoksayılmaktan ve detayları tarihinde yok olmaktan kurtarmanın tek yolu günceye yazmak…
Güncem de benim kuyum işte, bağırıp duruyorum içine doğru kalemimle…Bu hayatın kulakları…..diye…………………………..

Susmayı, susabilmeyi çok istiyorum, ama içim çığlık çığlığa…Kabullenemeyişimden,  sindiremeyişimden, içimin acımasından…

....devamını sorsan.................................................belki yarın, belki yarından da yakın................................g.

...yirmidörtkasımikibinoniki...